An abstract of the thesis of Berkay Küçükbaşlar for the degree of Master of Arts from the Ataturk Institute for Modern Turkish History to be taken in May 2015

Small-Scale Industry Matters: Industrialization and Occupational Structure in Turkey between 1927 and 1945

This study aims to evaluate the significance of the small-scale manufacturing in Turkey’s history of industrialization both quantitatively and qualitatively by using the occupational data and the secondary sources. In Anatolia, there is much evidence on the existence and importance of small-scale producers throughout the nineteenth and twentieth centuries. However, the studies that handle this evidence is usually far from being comprehensive or systematic. On the other hand, there is a considerable amount of valuable information in demographic records, especially in national censuses. This can be analyzed in the context of economic history. Including this dataset in historical analyses and arguing on the relative significance of the small- scale industry constitutes the two main bases of this study. By doing this, it is aimed to reach a long-term, geographical and computational understanding on the nature of industrial production in Turkey.

The weaving and clothing industries are two of the most specific examples as they were the pioneer branches of industry. In the international economic history literature, especially regarding weaving and clothing, there are various accounts that examine the innate coexistence of handwork and factory production. The notion of industry does not necessarily refer to a mechanized production; that is, in the context of Turkey, etatist industrialization. It is a necessity to look beyond factory production. This study combines this way of thinking with the available occupational data for the early periods of Republican Turkey. Keeping in mind that this should be done in longer periods, the results show that in certain provinces of western, central and eastern Anatolia, the concentration of weaving and clothing population cannot be explained with a simple scheme of modern industrialization. Further, as the most striking case, Denizli is examined more closely. It is seen that the industrial production pattern of this area was determined by strong local elements such as geography and production culture.

Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü’nde Yüksek Lisans derecesi için Berkay Küçükbaşlar tarafından Mayıs 2015’te teslim edilen tezin özeti

Küçük Sanayi Meseleleri: Türkiye’de Sanayileşme ve Mesleki Yapı 1927-1945

Bu çalışma, Türkiye’nin sanayileşme tarihinde küçük sanayinin önemini, meslek verilerini ve ikincil kaynakları kullanarak hem niceliksel, hem de niteliksel olarak ele almayı amaçlamaktadır. Anadolu’da ondokuz ve yirminci yüzyıl boyunca küçük sanayi üretimine ilişkin çeşitli kanıtlar bulunsa da bunları kullanarak yapılmış çalışmalar genellikle kapsayıcılıktan ve sistematik yaklaşımdan uzaktır. Öte yandan, demografik kayıtlarda, özellikle nüfus sayımlarında oldukça fazla ve değerli nitelikte bilgiler bulunmaktadır. Bu bilgiler, yukarıda söylenen amaca uygun biçimde kavramsallaştırılabilir. Bu veri setini tarihsel analizlerin kapsamına almak ve küçük sanayinin göreli önemini tartışmak bu çalışmanın iki temel çıkış noktasını oluşturmaktadır. Böylece, uzun dönemli, coğrafi ve hesaplamalı bir anlayışa ulaşmak hedeflenmektedir.

Dokuma ve giyim sanayii, sınai üretimin öncü kolu olduğundan en özgün örneklerden biridir. Uluslararası iktisat tarihi yazınında, özellikle bu alan üzerinden, el işi ve sanayi üretimi arasındaki doğal birliktelik ve bir arada var olma durumu çokça tartışılmıştır. Sanayi kavramı yalnızca makineleşmiş üretime işaret etmez. Bu, Türkiye örneğinde bu tezin kapsadığı zaman aralığı için devletçi üretimdir. Fabrika üretiminin ötesine bakmak, tutarlı bir analiz için bir gerekliliktir. Bu çalışma, bu düşünce yapısı ile erken cumhuriyet dönemi Türkiye’si için kullanılabilir meslek verisini ele almaktadır. Bu incelemenin daha uzun dönemleri içine alacak şekilde genişletilmesi gerektiğini de göz önünde bulundurarak söylenebilir ki batı, orta ve doğu Anadolu’daki bazı vilayetlerdeki dokuma ve giyim alanında mesleklere sahip nüfus, basit modern sanayi şeması içinde anlaşılamaz. Bunun ötesinde, en çarpıcı sonuçları veren vilayet olarak Denizli daha derinlemesine incelenmiş ve buradaki sınai üretim yapısının coğrafya ve üretim kültürü gibi çok güçlü bazı yerel elementler tarafından belirlendiği görülmüştür.