An abstract of the thesis of Nazar Bağcı for the degree of Master of Arts from the Ataturk Institute for Modern Turkish History to be taken June 2013

An Analysis of Inter-Communal Conflicts in Cilicia During the Independence War Years 1918-1922

This thesis examines the historical and socio-economic reasons behind the emergence of ethnic conflicts in Cilicia during the Independence War years. The years between the end of 1918 and the beginning of 1922 not only witnessed the French occupation of Cilicia but also the rise of the Turkish nationalist movement aspiring to establish hegemony over the same lands. Cilicia, hosting a variety of communal groups of Turks, Kurds, Armenians, Greeks, Circassians, and Arabs, became the stage on which imperial and national power blocs competed to gain the allegiance of local groups, which they envisioned as vital for the consolidation of their institutional power. For this reason, the reasons for the various ethno-religious groups either giving consent to the French occupation or opposing it by joining the ranks of the Turkish nationalist movement are given careful consideration in order to understand their agencies in choosing their sides. The thesis, therefore, reviews critically the literature, which evaluates the ethnic violence of this period as a fight between the nationalisms of the various ethno-religious groups involved in the conflict, who either sought for the patronage of the Great Powers or the Turkish/Ottoman state in achieving their ends. The thesis, on the other hand, portrays how violence was employed by all international, national, and local actors involved in the conflict, but more importantly, became a means through which the different classes of different ethno-religious groups of the region articulated their interests and negotiated their positions against the changing central authority. Finally, by displaying the shifting allegiances of various communal groups of the region, both to the French occupation and the Turkish nationalist movement, the thesis concludes that rather than the ideological motivations of religion or nationalism, classist and regional concerns were more on the agenda of the ethno-religious groups in choosing their sides in the violent conflicts of the period.

Atatürk İlkeleri ve İnkilap Tarihi Enstitüsü’nde Yüksek Lisans Derecesi için Nazar Bağcı tarafından Haziran 2013’de teslim edilen tezin özeti

Kurtuluş Savaşı Sürecinde Kilikya’da Meydana Gelen İnter-Komünal Çatışmaların Bir Analizi 1918-1922

Bu tez Kurtuluş Savaşı döneminde Kilikya/Çukurova bölgesinde meydana gelen etnik çatışmalara odaklanarak, söz konusu çatışmaların tarihsel temellerini ve sosyo-ekonomik sebeplerini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Kilikya bölgesi 1918-1922 yılları arasında Fransız işgaline uğramış, fakat aynı zamanda bu dönemde yükselen Türk milliyetçi hareketiyle Fransız işgal yönetimi arasında bir hegemonya savaşına tanıklık etmiştir. Osmanlı İmparatorluğu yönetimi boyunca Türk, Kürt, Ermeni, Rum, Çerkez ve Araplardan oluşan farklı komünal grupların bir arada yaşadığı bir bölge olan Kilikya, bu dönem boyunca emperyal ve ulusal güç blokları arasında bu bölgede yaşayan farklı komünal grupların bağlılığını kazanma yönünde bir savaşa da sahne olmuştur. Bu bağlamda, bu tez, farklı komünal grupların işgale destek verme veya karşı çıkarak Türk ulusal hareketinin saflarına katılma yönünde gösterdikleri tercihlere odaklanarak, onların inisiyatifini oluşturan faktörlere yoğunlaşmaktadır. Bu sebeple de, bu tez bu dönemde meydana gelen etnik çatışmaları farklı etnik-dini grupların milliyetçi talepleri arasında meydana gelen bir çatışma olarak algılayan ve bu grupların ya Büyük Devletler ya da Türk ulusal hareketi tarafından desteklendiğine vurgu yapan literatüre mesafeli yaklaşmaktadır. Dolayısıyla, bu tez de şiddetin gerek uluslararası, gerekse ulusal ve yerel aktörler tarafından diğerine karşı kendi pozisyonunu koruma ve güçlendirme aracı olarak uygulandığı iddia edilerek, özellikle de farklı etnik dini gruplar içinde farklı sınıfların değişen merkezi otorite karşısında kendi çıkarlarını artiküle etme ve kendi pozisyonlarını konsolide etme çabasının bir parçası olarak algılanmaktadır. Sonuç olarak, farklı etnik-dini grupların gerek Fransız işgal yönetimine gerekse Türk ulusal hareketine değişken bağlılıklar sergiledikleri gösterilerek, din ve milliyetçilik odaklı ideolojik motivasyonlardan çok sınıfsal ve yerelci ajandaların bu grupların safını belirleyerek çatışmalara katılmakta temel rolü olduğu saptanmıştır.