Ohannes Kılıçdağı - The Bourgeois Transformation and Ottomanism Among Anatolian Armenians After the 1908 Revoution
An abstract of the Thesis of Ohannes Kiliçdagi for the degree of the Master of Arts from the Atatürk Institute for Modern Turkish History to be taken August 2005
The Bourgeois Transformation and Ottomanism Among Anatolian Armenians After the 1908 Revolution
This thesis examines the bourgeois transformation and the Ottomanist discourse among Anatolian Armenians. The period it focuses is between the 1908 Revolution, which was saluted with joy by most of the people in the Ottoman Empire, and the Balkan Wars of 1912-13, which was the beginning of the end for the Empire. This thesis utilizes two periodicals in Armenian published just after the Revolution as primary resources, one in Sivas and one in Harput. The main parameters along which the bourgeois transformation is examined are the mechanical and scientific advance, the expansion of the modern Western-style education, the emergence of voluntary associations and public life, the implementation of the rule of law, and the examples of entrepreneurship. A certain level of improvement was realized in all these parameters except the implementation of the rule, which should be provided by the state. The implementation of the rule of law and the equality before law were the weakest ring of the Ottoman bourgeois transformation. One aspect of the bourgeois transformation is the emergence of public opinion and its increasing importance. This thesis also looks at how some Armenian intellectuals and professionals in Anatolia tried to shape Armenian public opinion around the Ottomanism. These opinion leaders achieved to create a certain level of resonance in the Armenian community. However, the catastrophe of the First World War ruined all these efforts.
Atatürk Ilkeleri ve Inkilap Tarihi Enstitüsü’nde Yüksek Lisans derecesi için Ohannes Kiliçdagi tarafindan Agustos 2005’te teslim edilen tezin kisa özeti
Ikinci Mesrutiyet Sonrasi Anadolu Ermenilerinde Burjuva Dönüsümü ve Osmanlicilik
Bu tez Anadolu Ermenilerinde burjuva dönüsümünü ve Osmanlicilik söylemini incelemektedir. Odaklandigi dönem, imparatorlugun halklarinin büyük bir kisminin coskuyla karsiladigi Ikinci Mesrutiyet (1908) ile imparatorluk için sonun baslangici olarak nitelenebilecek Balkan Savaslari (1912-13) arasindaki dönemdir. Bu tez birincil kaynak olarak, Mesrutiyetin ilanindan sonra biri Sivas’ta digeri Harput’ta Ermenice olarak yayinlanan iki süreli yayindan faydalanmistir. Burjuva dönüsümünün temel ölçütleri olarak bilim ve teknolojideki gelismeler, Bati tarzi egitimin yayginlasmasi, gönüllü sosyal örgütlerin ve kamusal hayatin ortaya çikisi, hukukun üstünlügünün ve kanun önünde esitligin tesisi, girisimciligin yayginlasmasi ele alinmistir. Devlet tarafindan saglanmasi gereken hukukun üstünlügünün ve kanun önünde esitligin tesisi hariç bütün bu alanlarda belli ilerlemeler kaydedilmistir. Hukukun üstünlügünün ve kanun önünde esitligin tesisi Osmanli burjuva dönüsümünün en zayif halkasi olarak ortaya çikmaktadir. Burjuva dönüsümünün bir baska veçhesi de kamuoyunun ortaya çikisi ve artan önemidir. Bu tez ayni zamanda Anadolu’daki bazi Ermeni entellektüellerinin Ermeni kamuoyunu Osmanlicik etrafinda sekillendirme çabalarini incelemektedir. Bu kanaat önderleri Ermeni toplumunu Osmanlicilik etrafinda sekillendirme konusunda belli bir basari da saglamislardir. Fakat, Birinci Dünya Savasi felaketi bu çabalari darmadagin etmistir.