An abstract of the thesis of Aysecan Kartal for the degree of Master of Arts from the Atatürk Institute for Modern Turkish History to be taken in September 2008

Turkish Social Work Sector After the 1990s through the Accounts of Social Workers

This study scrutinizes the state-civil society partnerships in the Turkish Social Services Sector after the 1990s. This approach is embraced in Turkey paralel to the approaches of the international organizations such as the World Bank. In this new model, state is one of the partners rather than a regulator who provide public services. In Europe this new model of welfare meant the de-structration of an existing welfare system. However Turkish social policy environment in general and the Turkish social services understanding in particular had a different structre than Europe. The Turkish social work sector since its early days in early Twentieth Century was considered to be within the realm of the civil society and voluntariness. This new welfare model is integrated into the existing structure of SHÇEK as a startegy to cope with the new poverty. Consequently, new social services institutions were established through protocols signed between the NGOs and SHÇEK. Society Centers which is the focus of this study is one of those institutions. These are institutions of SHÇEK established in 1993 with an aim to ease the integration of migrants in urban areas, through projects that will be cnducted jointly with NGOs. The primary source of this study is the in-depth interviews conducted with the social workers and SHÇEK administrators . The social workers interviewed were employed in Society Centers.The interviews were analyzed from two different lines. First, the ways in which the social workers perceive the bureaucratic structure of the institution is discussed. Second, the ways in which they perceive to work together with the NGOs and volunteers is discussed. The emphasis is on how Project-mode of service provision influence the ways they perceive their job. This study argues that discomfort of the social workers, manifested as the loss of institutinal trust and not being able to define their role in the institution, is not resulting from a new structure within the institution, rather it is the new form of poverty they try to respond with the vaguely defined borders between the state and the civil society.

Bogaziçi Üniversitesi Atatürk Ilkeleri ve Inkilap Tarihi Enstitüsü’nde Yüksek Lisans Derecesi için Aysecan Kartal tarafindan Eylül 2008’de Teslim Edilen Tezin Kisa Özeti

Sosyal Hizmet Uzmanlarinin Gözünden Türkiye’de 1990 sonrasi Sosyal Hizmet Sektörü

Bu çalisma, 1990 sonrasinda Türkiye’de sosyal hizmet sektöründeki sivil toplum devlet iliskilerini incelemektedir. Sivil toplum- devlet ortakligi yaklasimi Türkiye’de Dünya Bankasi gibi uluslararasi örgütlerin yaklasimlarina paralel olarak benimsenmistir. Bu yeni modelde devlet, bir düzenleyici olmaktansa kamu hizmeti saglayan aktörlerden biri olmaktadir. Bu yeni model, Avrupa’da hali hazirdaki refah devletinin çözülmesi ile ortaya çikmistir. Ancak Türkiye’de genel olarak sosyal politika özel olarak da sosyal hizmetler anlayisi Avrupa’dan daha farkli bir yapiya sahiptir. Türk sosyal hizmet sektörü Yirminci Yüzyil’in basinda ilk ortaya çikisindan bu yana sivil toplum ve gönüllülük anlayisinin agirlikli oldugu bir alandir. Sivil toplum-devlet ortakligini destekleyen bu yeni model, 90li yillarda daha görünür olan “yeni yoksulluk” olgusuna karsi, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu’nun hali hazirdaki yapisina eklemlenmistir. Bunun sonucunda sivil toplum-devlet arasi protokoller ile kurulan yeni sosyal hizmet kurumlari ortaya çikmistir. Bu tezin odagini da bu kurumlardan biri olan Toplum Merkezleri olusturmaktadir. Bu kurumlar sivil toplum örgütleri ile ortaklasa gerçeklestirilecek projeler yardimi ile kirdan kente göçen insanlarin kente uyumlarini kolaylastirmayi amaçlamaktadirlar. Bu çalismanin birincil kaynagini sosyal hizmet uzmanlari ve SHÇEK idarecileri ile yapilan derinlemesine görüsmeler olusturmaktadir. Görüsme yapilan sosyal hizmet uzmanlari Toplum Merkezleri’nde çalismaktadirlar. Bu görüsmeler iki yönden degerlendirilmistir. Ðlk olarak sosyal hizmet uzmanlarinin kurumun bürokratik yapisini nasil algiladiklari tartisilmistir. Ðkinci olarak sivil toplum örgütleri ve gönüllülerle beraber çalisma konusundaki görüsleri incelenmistir. Burada vurgu, proje üzerinden hizmet saglamayi nasil algiladiklari üzerine olmustur. Bu çalisma, sosyal hizmet uzmanlarinin çalistiklari yere olan güvenlerini yitirme,yaptiklari isi tanimlamakta zorlanma ve kurum içindeki yerlerinin belirsiz oldugunu düsünme olarak ortaya çikan rahatsizliklarinin nedeninin, SHÇEK’de uygulanan yeni bir model olmadigini söylemektdir. Sivil toplum-devlet arasinda kurulan sinirlari net olmayan ortaklik ile toplumda 90 sonrasinda ortaya çikan ‘yeni yoksulluk’ olgusu ile bas etmek zorunda kalmanin bu rahatsizligi ortaya çikardigi savunulmustur.