Today, our world lives through a new political process. Some political decisions and implementations are obviously results and products of a state of exception. The exception derived from internal or external causes creates a mechanism of state of emergency to handle with the causes. The state of emergency is the most important and visible legal version of the state of exception. In this study, the state of emergency will not be handled as only a legal term but also a method/mechanism of crisis management. Therefore, this thesis will show its two types: de jure and de facto and how the state of emergency (with two types) affect the economy in the hand of executive branches as well as its relationship with the legal order. The research will not only deal with the term of the state of exception and the state of emergency theoretically but also reveal their projections in practice. For this purpose, the study will have the Turkish state of emergency (2016-2018) as the main case and will resort to the EU Debt Crisis (2009-2013) and the French state of emergency (2015-2017) as supporting and explanatory examples. It will show how the sovereigns (governments, presidents or administra-tions) employ the state of emergency to control, direct and discipline the national or regional economy. While indicating that, it will note that the current legal and institutional order will be determinant for the manoeuvre of the sovereigns.

Bugün dünyamız yeni bir siyasi süreçten geçiyor. Bazı politik karar ve uygulamalar açıkça istisnai durumun ürün ve sonucudur. İç veya dış sebepler sonucu oluşan istisna bu sebepleri yok etmek için de olağanüstü hâl (OHAL) mekanizmasını oluşturur. OHAL istisnai halin hem en önemli hem de en görünür yasal versiyonudur. Bu çalışmada OHAL yalnızca bir hukuki kavram olarak değil, bir kriz yönetim biçimi olarak alınacak. Dolayısıyla bu tez OHAL'in iki türünü de ortaya koyacak: de jure (hukuki) ve de facto (fiili); bununla beraber OHAL'in (bu çeşitleriyle) yürütme erkinin elinde ekonomiyi nasıl etkilediğini onun yasal yapıyla olan ilişkisiyle beraber gösterecek. Bu araştırma yalnızca istisnai hal ve OHAL kavramlarını teorik çerçevede tartışmakla kalmayacak, onların pratikteki izdüşümlerine de değinecek. Bu amaçla, çalışma Türkiye'deki OHAL'i (2016-2018) ana durum olarak gösterecek ve AB Borç Krizi'ne (2009-2013) ve Fransa'daki OHAL'e (2015-2017) destekleyi ve açıklayıcı örnekler olarak başvuracak. Bu çalışma egemen kuvvetlerin (hükümetler, başkanlar ve yönetimler) olağanüstü hali kullanarak ulusal ve bölgesel ekonomileri nasıl kontrol ettiği, yönlendirdiği ve disiplin altında tuttuğunu gösterecek. Bunu yaparken, yasal ve kurumsal düzenin egemenlerin hareket kabiliyetlerini belirleyici unsur olduğunu da gösterecek.