This thesis investigates halı saha as one of the main spaces where homosocialization among heteromasculine men takes place in the urban context of İstanbul. It specifically focuses on young men with urban, secular and middle-class backgrounds, and explores the general patterns and main dynamics in their relations with each other on and through halı sahas in their social milieu. It regards halı saha as a masculinized and heterosexualized space where these relations are crystallized in certain forms and where particular subjectivities are constituted and performed. It argues that homosocial relations of men, in general, are based on two essential dynamics: competition and bonding. In these relations, a strategical way to balance the simultaneous and seemingly conflicting co-existence of competition and bonding is the practice of teasing which, both requires rivalry and intimacy and prevents unwanted consequences of too much rivalry and too much intimacy. In the meantime, the thesis describes and analyzes the mainstream halı saha football on the basis of four important elements in the halı saha football – organization, squads, jerseys and goalkeeping – which are presented as processes where relations of power, rivalry and cooperation become more visible. Before discussing these dynamics and processes through autoethnographic data, halı sahas are sociologically contextualized, a theoretical and conceptual framework for the understanding of men and masculinities is presented, and the dimension of gender in sports and football is examined. The thesis ultimately questions the possibility and political significance of a more equal and inclusive halı saha football.

Bu tez, İstanbul'un kentsel bağlamında heteromaskülen erkekler arasında gerçekleşen homososyalleşmenin önemli mekânlarından birisi olan halı sahayı inceliyor. Odak noktası, kentli, seküler ve orta sınıftan genç erkekler ve bu erkekler arasında kendi sosyal alanlarındaki halı sahalar dolayımıyla kurulan ilişkilerin genel tezahürleri ve temel dinamikleri. Tez, halı sahayı, bu ilişkilerin belirli formlar halinde görünür olduğu, aynı zamanda da belli başlı öznelliklerin kurulduğu ve icra edildiği maskülenleştirilmiş ve heteroseksüelleştirilmiş bir mekân olarak ele alıyor. Tezin iddiası, erkekler arasındaki homososyal ilişkilerde genel olarak iki temel dinamiğin olduğu: rekabet ve bağlılık. Bu ilişkilerde rekabet ve bağlılığın eş zamanlı ve çatışmalı birlikteliğini dengeleyerek mümkün kılan stratejik bir yöntemse (şaka yoluyla) kızdırma edimi. Kızdırma, bir yandan yarışmayı ve yakınlığı gerekli kılarken, diğer yandan aşırı yarışmanın ve aşırı yakınlığın doğurabileceği istenmeyen sonuçları da engelliyor. Ayrıca, tez, halı saha futbolunu dört temel unsur üzerinden betimliyor ve analiz ediyor: organizasyon, kadrolar, formalar ve kalecilik. Bu unsurlar, iktidar, rekabet ve iş birliği ilişkilerinin halı sahada görünür olduğu noktalar olarak sunuluyor. Tüm bu dinamikleri ve süreçleri otoetnografik veriler aracılığıyla tartışmak için öncelikli olarak halı saha sosyolojik bir bağlama oturtuluyor, erkeklerin ve erkekliklerin ele alınmasına dair teorik ve kavramsal bir çerçeve sunuluyor ve genel olarak sporun, özel olarak da futbolun toplumsal cinsiyet boyutu tartışmaya açılıyor. Nihai olarak, daha kapsayıcı ve eşitlikçi bir halı saha futbolunun ihtimali ve politik anlamı sorgulanıyor.