An abstract of the Thesis of Pinar Öztamur for the degree of Master of Arts from the Atatürk Institute for Modern Turkish History to be taken June 2004

Defining A Population: Women And Children In Early Republican Turkey, 1923-1950

This thesis looks at the construction of welfare, and women and children as objects of welfare practices, new sciences, technologies and arts of government in early Republican Turkey and covers a period between the late 1920s and the 1940s. Following World War I and the Independence War and in the climate of the nation-state building, several actors in Republican Turkey, including state authorities, intellectuals, physicians and others, were concerned with the size, rate of growth and “quality” of the population as an object of government and management. These new forms of government, which primarily intended to confront the problem of population decline, targeted several objects which included the regulation of the social and employed techniques such as censuses, social insurance, urban planning and housing projects and problematized the city, the home, the family as well as the individual body as objects of their projects. Among these objects, this thesis is primarily concerned with women and children, and the policies and practices targeting them. Through the lens of womanhood, motherhood and childhood, this thesis presents discussions, on a broad scale, of Turkish state and society in a period of the nation-state building and the ongoing efforts to transform society by the Republican elites. The Republican elite’s obsession with the concepts of childhood and proper womanhood and motherhood went hand in hand with their obsession with nationhood and modernity. Like woman’s bodies, children’s bodies promised a field which bore possibilities for the Republican elite to chart their aspirations in the path of nation-state building and symbolized the severed ties with a distant imperial past, which they strove to forget.

Atatürk Ilkeleri ve Inkilap Tarihi Enstitüsü’nde Yüksek Lisans derecesi için Pinar Öztamur tarafindan Haziran 2004’te teslim edilen tezin kisa özeti

Bir Nüfusu Tanimlamak: Erken Cumhuriyet Dönemi’nde Kadinlar ve Çocuklar, 1923-1950

Bu tez erken Cumhuriyet döneminde, 1920’li ve 1940’li yillar arasi dönemi kapsamakta ve bu dönemde kadinlar ve çocuklari; kadinlarla çocuklarin refah uygulamalarinin, yeni bilim ve teknolojilerin ve yönetim sanatinin nesnesi olma sürecini incelemektedir. Birinci Dünya ve Kurtulus Savaslarindan sonra ulus-devletin kurulus sürecinde, Cumhuriyet Türkiyesinde devlet yetkilileri, entelektüeller, doktorlar gibi birçok aktör sahneye çikmis ve nüfusun boyutlari, büyüme hizi ve “kalite”siyle ilgili endiselerini dile getirmis; nüfusu hükümet politikalarinin ve yönetim tarzinin nesnesi durumuna getirmeye çalismislardir. Esas olarak nüfus azalmasinin önüne geçmeye çabalayan bu yeni yönetim biçimleri sosyal alanin regülasyonu gibi birçok amaci hedeflemis; nüfus sayimi, sosyal sigorta, sehir planlamasi, barinma projeleri gibi birçok teknige basvurmus ve projelerinin nesneleri olarak sehri, evi ve aileyi sorunsallastirmislardir. Bu tez, bu nesneler arasinda, kadinlar ve çocuklari; kadinlari ve çocuklari hedef alan politikalari ve pratikleri incelemektedir. Çocukluk, “dogru” kadinlik ve annelik gibi kavramlar isiginda, daha genis düzlemde ulus-devlet sürecinde Türk devleti ve toplumu ile Cumhuriyet seçkinlerinin toplumu dönüstürme çabalari konusunda tartismalar sunmaktadir. Cumhuriyet seçkinlerinin çocukluk, “dogru” kadinlik ve annelik kavramlariyla olan takintili iliskisinin gelisimi ulus ve modernite kavramlariyla olan takintili iliskisinin gelisimiyle kosut bir süreç izlemistir. Kadin bedeni gibi, çocuk bedeni de Cumhuriyet seçkinlerine, ulus-devlet kurulus sürecindeki özlemlerini gerçeklestirebilecekleri bir alan yaratmis ve unutmaya çalistiklari imparatorluk geçmisleriyle kopan baglarini simgelestirmistir.