This dissertation examines the changes in local agricultural production, when the local market in the Southeastern Black Sea region was being integrated into global markets from the mid-1850s to 1910s. It first examines the structure of agricultural production and commerce by deconstructing each step for every major crop and then captures agrarian and commercial changes at the micro-level. Benefitting from recent developments in economic history - institutional economics and ecological economics - the thesis analyses the causality behind the agrarian and commercial change. The key finding is that although the emergence of capitalism and global markets triggered a series of agrarian and commercial changes at the global level, economic conditions, especially transportation, transaction, capital, and information costs determined the direction and limits of these agrarian and commercial changes in local agriculture and commerce. The dissertation argues that the amplitude and direction of agrarian change were determined by changes in commercial and financial institutions, innovation in transpor-tation and information technologies, and emergence of the agro-industries under the constraint of ecological and climatic conditions. There had been two major agrarian and commercial change periods. In the first period, the long-distance agrarian market formed mostly thanks to innovations in transportation, information technologies lead to agrarian change, especially in tobacco and haricot during mid-1850s-1860s. In the second period, these markets were transformed especially thanks to institutional changes in financial institutions and emergence of agro-industries, which triggered agrarian change in tobacco, hazelnut and grains (1890s-1910).

Bu çalışma, 1850lerin ortasından 1901lara kadar yerel piyasalar dünya piyasalarına entegre olurken, Güneydoğu Karadeniz'in tarımsal üretiminin dönüşümünü incelemektedir. Buna dayanarak, bu tez tarımsal ticaret ve üretimin her bir aşamasını bütün temel ürünler için tek tek parçalarına ayrıştırarak inceleyip, tarımsal ve ticari dönüşümü mikro ölçekte anlamaya çalışmaktadır. İktisat tarihi, ekolojik tarih ve kurumsal iktisat alanlarının güncel gelişimlerinden yararlanarak da tarımsal ve ticari dönüşümlerin arkasındaki nedenselliği incelemektedir. Bu tezdeki temel bulgu; her ne kadar tarımsal ve ticari dönüşümlerin arkasındaki temel neden kapitalizmin ve küresel piyasaların oluşması olsa da yerel tarım ve ticaretin dönüşümü ekonomik sebeplerce -özellikle de ulaşım, sermaye, işlem ve enformasyon maliyetlerince- belirlenmiştir. Bu tezde öne sürülen temel argümana göre; tarımsal dönüşümün yoğunluğu ve yönünü ekolojik ve iklimsel şartların tahdidi altında, ticari ve finansal kurumlardaki dönüşüm, yeni iletişim ve ulaşım teknolojilerdeki atılım ve tarımsal endüs-trilerin ortaya çıkışı gibi faktörler belirlemiştir. Temelde iki tarımsal ve ticari dönüşüm dönemi vardır.1850lerle 1860lar arası birinci dönemde, iletişim ve ulaşım teknolojilerindeki inovasyon sayesinde oluşan uzun-mesafeli tarımsal piyasalar özellikle tütün ve fasulye tarımında dönüşüme yol açmıştır. 1890lar ve 1910lar arası ikinci dönemde ise, bu tarımsal piyasalar özellikle finansal kurumlardaki yeniden yapılanma ve tarımsal endüstrilerin doğuşu sayesinde yapısal dönüşüme uğramış ve bu da tütün, fındık ve hububatta tarımsal dönüşümü tetiklemiştir.