This thesis revolves around the question: "What is the discourse created by various authorities regarding suicide as a case in the 19th century Ottoman Empire?" The authorities considered include legal administrations, forensic sciences, judicial investigations, statistics, newspapers as part of public opinion, and psy-sciences. One of the claims of this study is that the changes exhibited by these authorities throughout the 19th century can be traced through the domain of suicide. The study is divided into two parts. The first part examines how suicide is addressed as a judicial case through 19th century legal documents, how suicide is represented in statistical data collection mechanisms, and the language, representation, and content of suicide related news in Ottoman newspapers as part of public opinion. The second part of the study conceptualizes suicide as a field and investigates the rise of psy-sciences as a scientific authority in the late Ottoman Empire. The investigation and discourse surrounding the suicides of Sultan Abdülaziz, Beşir Fuad, Sadullah Paşa, and Yusuf İzzeddin, as well as the use and representation of psy-sciences in these cases, are examined.

Bu tez, 19. Yüzyıl Osmanlı Devleti'nde İntihar davranışı üzerine çeşitli otoriteler tarafından oluşturulan söylem nedir, sorusunun etrafında şekillenmektedir. Hukuk, adli bilimler, adli tahkikat, istatistik, kamuoyunun bir parçası olan gazeteler ve psiko bilimler söz konusu otoriteler arasında sayılabilir. Çalışmanın iddialarından biri, söz konusu otoritelerin 19. Yüzyıl boyunca sergiledikleri değişimin izinin intihar sahası üzerin-den sürülebileceğidir. Bu çalışma iki kısımdan oluşmakta ve ilk bölümünde 19. Yüzyıl hukuki belgeleri üzerinden adli bir olay olarak intiharın nasıl ele alındığını, istatistiki bilgi toplama mekanizmalarında intiharın nasıl temsil edildiğini ve kamuoyunun bir parçası olan Osmanlı gazetelerinde intihara ilişkin haberlerin dili, temsili ve içeriğini incelemektedir. Çalışmanın İkinci kısmı ise, intihar olayını bir saha olarak kurgulamakta ve son dönem Osmanlı Devleti'nde bilimsel bir otorite olarak psiko bilimlerin yükselişini araştırmaktadır. Sultan Abdülaziz, Beşir Fuad, Sadullah Paşa ve Yusuf İzzeddin'in intihar davalarının soruşturma kapsamında ve kendilerinin vefatlarının ardından üretilen söylem etrafında psiko bilimlerin kullanım alanı ve temsili incelenmiştir.