Educating citizens for "sexual manners": Politics of sexuality between 1945-1965 in Turkey 

This study aims to examine the discourse on "sexual manners" that has become visible in the public sphere in Turkey between 1945 and 1965, a period marked by political, economic, and social changes. On the one hand, "sexual manners" turned into a constructive and regulative discourse for concepts such as femininity, masculinity, marriage, family, reproduction, and birth control, based on the legitimacy of "scientification," when the sexuality of the citizens was considered invisible and muted in the public sphere. The sexual manners discourse, produced by the authors gathered around Seksoloji magazine and similar publishing houses, developed discussions in line with the global literature for the well-being of the individual and collective body. On the other hand, sexual manners contributed to the circulation of new norms for "desired" citizenship by aiming to regulate intimate relations between individuals. This dissertation aims to discuss the transformation regarding the "appropriate sexuality" of the period by focusing on the tensions between discourse and practice through subjects such as virginity, sexual pleasure, divorce, and extramarital affairs.

Yurttaşların "cinsi terbiyesi": Türkiye'de 1945-1965 arası cinselliğin politikası

Bu çalışma, siyasi, ekonomik ve toplumsal dönüşümlerin damgasını vurduğu 1945 ve 1965 yılları arasında Türkiye'de kamusal alanda görünür olan "cinsi terbiye" söylemini incelemeyi amaçlamaktadır. Kamusal alanda öznelerin cinselliğinin görünmez olduğu düşünülen bu dönemde, "cinsi terbiye", bir yandan, "bilimsellik" meşruiyetine dayanarak cinsellik ve cinselliği çevreleyen kadınlık, erkeklik, evlilik, aile, üreme, doğum kontrolü gibi kavramlar için kurucu ve düzenleyici bir söylem olmuştur. Seksoloji dergisi ve benzer yayınevleri çevresinde buluşan yazarlar tarafından üretilen cinsi terbiye söylemi, bireysel ve toplumsal bedenin iyi hali için dünyadaki literatüre ile eşgüdüm tartışmalar üretmişlerdir. Diğer yandan, cinsi terbiye söylemi, bireylerin arasındaki mahrem ilişkileri düzenlemeyi amaçlayarak, makbul yurttaşlık hali için yeni normların dolaşımına girmesine katkıda bulunmuştur. Bu tez, bekaret, cinsi haz, boşanma, evlilik dışı ilişki gibi konular üzerinden söylemle pratik arasındaki gerilimlere odaklanarak dönem içinde "olumlanan ve uygun bulunan cinselliğin" dönüşümünü tartışmaya açmayı amaçlamaktadır.